دلیل اول – لزوم تحقق اوامر و منویّات ولیّ فقیه
1-1. ادلهی کلامی – فقهی موجود در اثبات ولایت فقیه در دوران غیبت، ثابت میکند که لازم است جریان هدایت و راهبری اجتماعی – سیاسی جامعه؛ حتی در دوران عدم دسترسی به امام معصوم علیه السلام استمرار یابد.
2-1. بر اساس این ادله، اثبات میشود که باید همه اعمال اعضای جامعهی ولایی بر اساس برنامهی اعلامی از سوی ولیّ جامعه سامان یابد، و در غیر این صورت، ولایتمداری تحقق نیافته است.
3-1. بر این اساس، تنها در صورتی اعمال فردی و اجتماعی ما مورد قبول خداوند قرار میگیرد که بر طبق مطالبات و برنامهی اعلام شده از سوی ولی فقیه باشد.
4-1. لذا لازم است مطالبات و بیانات ولی فقیه، در قالب «برنامهی عمل» و «نقشهی راه»، مبنای عمل افراد، نهادها و سازمانهای جامعهی ولایی قرار گیرد.
5-1. دغدغهمندان و مدیران جامعهی ولایی، موظفند با تدوین این برنامهها و نقشههای راه، مسیر حرکت نهادها و در نهایت کل جامعه را مشخص کرده، بر مسیر تحقق آن نظارت کنند و هوشمندانه موانع و مشکلات تحقق آن را شناسایی و برطرف نمایند؛ این حرکت راهبردی، مصداق اتمّ عمل صالح است.
6-1. در صورت کوتاهی خواص و مدیران جامعه از تحقق اوامر و منویات ولی فقیه، جامعه از مسیر اسلامی خود منحرف خواهد شد و مسئولیت این انحراف، اولاً بر عهدهی آنهاست؛ هر چند آسیبهای این انحراف، فراگیر بوده و به انحراف همهی اجزای جامعه از اسلام خواهد انجامید.
